6 Juni 2018 (pups zijn 6 weken en 6 dagen oud)
Oh, oh... wat een rare boel hier thuis! Nu moeten jullie weten dat ons vrouwtje normaal gesproken nogal slecht met namen is. We horen haar regelmatig roepen: "Ed....! Uhhhh.... Hidde....! Uhhhh ik bedoel Wisse....!!", maar goed, dat hoort blijkbaar bij haar! Ze vertelde ons dat haar opa dat vroeger ook altijd deed; zal wel iets genetisch zijn ofzo?
Maar goed, nu hebben een aantal van ons sinds maandag natuurlijk een nieuwe naam en dat levert sindsdien hilarische taferelen op! Melle denkt nu dat hij: FeddeuhhhhMelle heet, Teuntje dat ze TeuntjeuhhhhRoefke heet en Foske dat ze FoskeuhhhhhMexxie heet.... tsssss dat wordt wat als we straks bij onze nieuwe baasjes gaan wonen! Nou ja, moeten zij maar heel goed met ons gaan oefenen; het vrouwtje doet wel echt heel erg haar best, dat zien we wel. Gelukkig houdt een aantal van ons onze stamboomnaam, dus zit ze gemiddeld nog best heel goed met roepen! Want die stamboomnamen, die kent ze heel goed en ze haalt ons nooit door elkaar gelukkig, zoals ze bij haar eigen kinderen dus wel regelmatig doet ;-).
Vandaag gaan we lekker van het mooie weer genieten. Morgen worden we getiterd en krijgen we ons eigen paspoort. Best wel cool, toch? We houden jullie weer op de hoogte hoor!! Doeiiiiii!
Maar goed, nu hebben een aantal van ons sinds maandag natuurlijk een nieuwe naam en dat levert sindsdien hilarische taferelen op! Melle denkt nu dat hij: FeddeuhhhhMelle heet, Teuntje dat ze TeuntjeuhhhhRoefke heet en Foske dat ze FoskeuhhhhhMexxie heet.... tsssss dat wordt wat als we straks bij onze nieuwe baasjes gaan wonen! Nou ja, moeten zij maar heel goed met ons gaan oefenen; het vrouwtje doet wel echt heel erg haar best, dat zien we wel. Gelukkig houdt een aantal van ons onze stamboomnaam, dus zit ze gemiddeld nog best heel goed met roepen! Want die stamboomnamen, die kent ze heel goed en ze haalt ons nooit door elkaar gelukkig, zoals ze bij haar eigen kinderen dus wel regelmatig doet ;-).
Vandaag gaan we lekker van het mooie weer genieten. Morgen worden we getiterd en krijgen we ons eigen paspoort. Best wel cool, toch? We houden jullie weer op de hoogte hoor!! Doeiiiiii!
4 Juni 2018 (pups zijn 6 weken en 4 dagen oud)
Spannend dagje joh, vandaag! Vrouwtje was er zelfs vroeg voor opgestaan! Om 09.30 uur zou Janette Haring op bezoek komen (en ze is dan wel een beetje maf: moet het hele huis netjes zijn, de binnenkennel schoon, wij lekker aan het spelen in de buitenkennel, Liefke uit geweest, iedereen gegeten en naar school/werk enzo... ze kan er maar druk mee zijn). Nou dat is gezegd 'op bezoek komen'...., niet bij ons thuis, want we mochten haar niet al ontmoeten vooraf. Vrouwtje had bij opa en oma in de tuin (waar we nog nooit waren geweest) allemaal hekjes neergezet en toen Janette er was kwam het vrouwtje ons 1 voor 1 ophalen en zette ze ons zomaar zonder iets te zeggen daar in de tuin. Liep ze ook nog weg (moest van Janette; maar die was ook super aardig hoor). Achteraf vertelde het vrouwtje dat ze naar ons had staan kijken en van ons had staan genieten door het raam van opa en oma, maar ja, dat wisten wij niet. Wij dachten dat we even helemaal alleen op de wereld waren....
Janette ging heeeeeel goed naar ons kijken en spelletjes met ons spelen! We mochten ook met haar knuffelen, want ze ging gewoon zomaar in het gras bij ons zitten. Nou, en van knuffelen houden wij heel veel, dus dat kwam wel goed. Ze had ook leuke speeltjes en die ging ze dan een stukje weggooien om te kijken of we het speetje wilden pakken. Tuuuuuurlijk wilden we dat. Zelfs ook terugbrengen bij haar en ruilen voor een snoepje. Maar na dit spelletje deed Janette iets heeeeel bijzonders: ze gooide in plaats van een speeltje een konijnenvelletje weg (een ECHTE!!!!, je weet wel van zo'n schattig beestje met lange oren; OK, hij was wel dood...). Vrouwtje vertelde vanmiddag dat bij mamma's eerste nestje de pups dat heel eng vonden, maar hey... wij hebben een paps uit een jachtlijn en warempel, het is blijkbaar dna-bepaald, want WIJ vonden het he-le-maal geweldig!!!! Niets leukers dan een konijnenvelletje, dat bleek wel. Zelfs de voertjes waren niet meer interessant! We zijn echte jachthonden (in spé)!
Janette ging heeeeeel goed naar ons kijken en spelletjes met ons spelen! We mochten ook met haar knuffelen, want ze ging gewoon zomaar in het gras bij ons zitten. Nou, en van knuffelen houden wij heel veel, dus dat kwam wel goed. Ze had ook leuke speeltjes en die ging ze dan een stukje weggooien om te kijken of we het speetje wilden pakken. Tuuuuuurlijk wilden we dat. Zelfs ook terugbrengen bij haar en ruilen voor een snoepje. Maar na dit spelletje deed Janette iets heeeeel bijzonders: ze gooide in plaats van een speeltje een konijnenvelletje weg (een ECHTE!!!!, je weet wel van zo'n schattig beestje met lange oren; OK, hij was wel dood...). Vrouwtje vertelde vanmiddag dat bij mamma's eerste nestje de pups dat heel eng vonden, maar hey... wij hebben een paps uit een jachtlijn en warempel, het is blijkbaar dna-bepaald, want WIJ vonden het he-le-maal geweldig!!!! Niets leukers dan een konijnenvelletje, dat bleek wel. Zelfs de voertjes waren niet meer interessant! We zijn echte jachthonden (in spé)!
Okke
Vrouwtje had al een briefje gemaakt met welke pup ze naar welke baasjes zou willen doen en waarom. Eerst hebben Janette en zij de puppytesten doorgenomen. Daarna wat het vrouwtje had opgeschreven en Janette bleek trots op het vrouwtje, want ze was het helemaal eens met de verdeling. Maar alles leuk en aardig... uiteindelijk werden het natuurlijk keiharde onderhandelingen met ons, de pups, of wij het eens waren met de baasjes die ze voor ons had uitgekozen... dat snappen jullie!
En zooooooo wat zijn we het met haar eens: wij krijgen echt allemaal de meest gave, lieve, leuke, fantastische en schattige baasjes ever! Ohhh... en zij hetzelfde met ons, hihi! Wij zijn ontzetten blij met ze, in elk geval.
Het vrouwtje is vervolgens als een soort Natasja Froger alle puppenbaasjes gaan bellen. Leuk dat ze dat vond, joh! Ze straalde van oor tot oor (en ging ook meejanken als een toekomstig baasje vol schoot... zo'n emo-type dat vrouwtje van ons!)! Ze kon zeven gezinnen echt mega gelukkig maken en dan doe je haar geen groter plezier! Feit is wel dat het voor onze nieuwe baasjes (en ons?) het aftellen nu echt begonnen is. Over een week en twee dagen gaan de eerste drie van ons al naar onze forever homes... voor het vrouwtje wel 'een dingetje'... misschien voor ons ook wel, maar we slaan ons er doorheen! Komt goed!!!!
Ennummm na die testen waren we echt wel super moe (ook al duurde het maar een tien minuutjes ofzo per pup)... haha.
En zooooooo wat zijn we het met haar eens: wij krijgen echt allemaal de meest gave, lieve, leuke, fantastische en schattige baasjes ever! Ohhh... en zij hetzelfde met ons, hihi! Wij zijn ontzetten blij met ze, in elk geval.
Het vrouwtje is vervolgens als een soort Natasja Froger alle puppenbaasjes gaan bellen. Leuk dat ze dat vond, joh! Ze straalde van oor tot oor (en ging ook meejanken als een toekomstig baasje vol schoot... zo'n emo-type dat vrouwtje van ons!)! Ze kon zeven gezinnen echt mega gelukkig maken en dan doe je haar geen groter plezier! Feit is wel dat het voor onze nieuwe baasjes (en ons?) het aftellen nu echt begonnen is. Over een week en twee dagen gaan de eerste drie van ons al naar onze forever homes... voor het vrouwtje wel 'een dingetje'... misschien voor ons ook wel, maar we slaan ons er doorheen! Komt goed!!!!
Ennummm na die testen waren we echt wel super moe (ook al duurde het maar een tien minuutjes ofzo per pup)... haha.
We hebben lekker veel geslapen, alle indrukken weer verwerkt en in de loop van de middag konden we weer heerlijk rauzen en spelen!!!! Yeahhh!
3 juni 2018 (pups zijn 6 weken en 3 dagen oud)
Super relaxed dagje vandaag... heerlijk de hele dag buiten gespeeld (zijn we nu nog aan het doen; offuhhhh... nou ja, we slapen ook nog wel veel..., maar wel buiten dan he?!!). Vrouwtje had het erover dat dat wel handig was, zo'n relax dagje, na de gave fotoshoot van gisteren en morgen schijnt ook weer een spannende dag te worden.
Morgen krijgen we een 'puppytest', maar het goede nieuws is: we kunnen het niet fout doen! Alles wat we doen is he-le-maal prima! Nou, dat lijkt me dan simpel, toch??!
Het spannende zit 'm erin dat het vrouwtje daarna gaat bepalen wie onze nieuwe baasjes gaan worden, dus dat is wel MEGA-spannend natuurlijk! Ze heeft al een paar dagen een kladblokje liggen waarin ze haar keuze heeft opgeschreven en heeft toegelicht. Ze kijkt de hele dag naar ons, hoe we spelen, wat we doen, hoe we dat doen, wie er als eerste iets doet, wie er maar door blijft gaan... ze is altijd in de buurt (wat we dan weer helemaal prettig vinden, want dat betekent ook: KNUFFELENNNNNN!!!!!).
Morgen weten we dus waar ons forever home komt te staan.... spannend & gaaf!!!
Morgen krijgen we een 'puppytest', maar het goede nieuws is: we kunnen het niet fout doen! Alles wat we doen is he-le-maal prima! Nou, dat lijkt me dan simpel, toch??!
Het spannende zit 'm erin dat het vrouwtje daarna gaat bepalen wie onze nieuwe baasjes gaan worden, dus dat is wel MEGA-spannend natuurlijk! Ze heeft al een paar dagen een kladblokje liggen waarin ze haar keuze heeft opgeschreven en heeft toegelicht. Ze kijkt de hele dag naar ons, hoe we spelen, wat we doen, hoe we dat doen, wie er als eerste iets doet, wie er maar door blijft gaan... ze is altijd in de buurt (wat we dan weer helemaal prettig vinden, want dat betekent ook: KNUFFELENNNNNN!!!!!).
Morgen weten we dus waar ons forever home komt te staan.... spannend & gaaf!!!
2 Juni 2018 (pups zijn 6 weken en 2 dagen oud)
Nou, nou, nou.... we hebben weer zooooveel meegemaakt, dat we bijna niet weten waar te beginnen.
Eerst gisteren maar: waar wij nog hoop hadden dat ons vrouwtje (wat toch een redelijk vergiet is qua onthouden van dingen) zou vergeten dat we die wormenkuur nog moesten krijgen.... vet balen dus, want juist dit had ze zich nog wel herinnerd, helaas. Dus moesten we weer die gore smurrie doorslikken. Eerlijkheid gebied te zeggen dat alles went en dat we het dus netjes gehouden hebben en alles gewoon maar netjes opgegeten hebben. Mams moest ook weer, maar die hoefde geen smurrie, maar kreeg een pilletje. Nou, wij weten niet wat erger is, dus toen we dat zagen hebben we ons maar gewoon voorbeeldig gedragen met die roze zooi.
En toen vanmorgen.... we zouden 'op avontuur' gaan, volgens het vrouwtje. Ze liep de hele tijd al zenuwachtig heen en weer, onze halve buitenkennel werd afgebroken en er werd van alles het huis uit gesleept. Wij waren gewoon nog lekker aan het spelen in de binnenkennel, dus het boeide ons niet zo. Totdat ineens alle baasjes ons kwamen halen en wij in de auto van de baas werden gezet... in kratjes van Albert Heijn!! Alsof ze ons net in de winkel gekocht had ofzo. Mamma ging ook mee, maar die zat op de achterbank.
Eerst gisteren maar: waar wij nog hoop hadden dat ons vrouwtje (wat toch een redelijk vergiet is qua onthouden van dingen) zou vergeten dat we die wormenkuur nog moesten krijgen.... vet balen dus, want juist dit had ze zich nog wel herinnerd, helaas. Dus moesten we weer die gore smurrie doorslikken. Eerlijkheid gebied te zeggen dat alles went en dat we het dus netjes gehouden hebben en alles gewoon maar netjes opgegeten hebben. Mams moest ook weer, maar die hoefde geen smurrie, maar kreeg een pilletje. Nou, wij weten niet wat erger is, dus toen we dat zagen hebben we ons maar gewoon voorbeeldig gedragen met die roze zooi.
En toen vanmorgen.... we zouden 'op avontuur' gaan, volgens het vrouwtje. Ze liep de hele tijd al zenuwachtig heen en weer, onze halve buitenkennel werd afgebroken en er werd van alles het huis uit gesleept. Wij waren gewoon nog lekker aan het spelen in de binnenkennel, dus het boeide ons niet zo. Totdat ineens alle baasjes ons kwamen halen en wij in de auto van de baas werden gezet... in kratjes van Albert Heijn!! Alsof ze ons net in de winkel gekocht had ofzo. Mamma ging ook mee, maar die zat op de achterbank.
Oma kwam ook nog met de auto en toen gingen we rijden. De baas reed heel voorzichtig de bochten en rotondes en zo reden we naar Monster. Wij dachten al: Ieuwww... naar MONSTER????", maar het bleek een plaatsje te zijn... pffff dat was wel een opluchting! Daar waar we uitstapten bleken allemaal druivenkassen te staan; echt mooi joh! Van die ouderwetse, vertelde het vrouwtje, zoals er vroeger heeeeel veel in het Westland (waar wij geboren zijn) stonden.
Ook kwam daar Patty. Zij bleek de mevrouw die foto's van ons kwam maken. Lief mens joh! We vonden haar helemaal geweldig!!! Als we een stukje moesten rennen, dan renden we snel naar haar toe, want ze lag op haar buik op de grond en dan kun je echt geweldig goed knuffelen! Vond zij ook helemaal leuk, maar daardoor duurde de fotoshoot wel iets langer ;-).
We mochten van een hele aardige mijnheer in een kas, die we helemaal voor onszelf hadden. Mochten we rondlopen en de boel verkennen. Echt gaaf, lekker groot en allemaal nieuwe dingen en luchtjes. We vonden alles super leuk en zijn overal op afgestormd en hadden eigenlijk een hele grote speeltuin voor onszelf!
Van Chris en Marijke (toekomstige baasjes van een van ons) had het vrouwtje mooie houten fruitkisten mogen lenen en toen gingen we eerst een voor een op de foto in de kist. Echt leuk joh! Als je echt goed je best deed kon je eruit springen en naar het vrouwtje rennen, dus dat hebben we best een aantal keren gedaan. Werd je wel een beetje moe van, want het was nog best hoog. Pffff....
Daarna gingen we naar buiten! Actiefoto's maken... yeahhhhh!!!! 't Vrouwjte ging rennen joh en met zo'n hoog stemmetje ons roepen... hilarisch natuurlijk. Zij dan he, niet wij, uiteraard! We mochten dan achter het vrouwtje aan naar Patty rennen en dat vonden we dus erg leuk (ook al lag ze op een rood stuk wapperend plastic op de grond; wij zijn niet bang uitgevallen!).
Daarna mochten we ook nog samen met mamma op de foto! Maar ja, we hadden inmiddels al best wel trek (we hadden geen tijd om te eten) en tsja... als die melkbar dan zo dichtbij is, dan is het lastig om 'leuk' op de foto te gaan met je moeder, als je bekkie steeds naar die melk getrokken wordt... Maar he, ook dat is gelukt hoor (maar het vrouwtje was wel een beetje moe daarna, gna gna).
Toen toch weer naar binnen, want het vrouwtje wilde zo graag weer een 'lijnfoto', net als bij het vorige nest. We moesten eerst heel moe worden, dus mochten we met z'n allen door de kas racen! Haha, zelfs oma deed mee, leuk joh! Daarna werden we in de kratjes gelegd en toen vielen we echt als een blok in slaap. 't Vrouwtje heeft ons toen stiekem toen we sliepen uit de kratjes gehaald en op de grond gelegd en is toen op kousevoeten richting Patty en de anderen geslopen. Toen is ze achter Patty gaan staan en riep ze ons ineens. Ja, daar worden we altijd gelijk wakker van, dus HOPPAAAAA.... alle koppies omhoog en toen een gejuich van jewelste, want het was weer gelukt!!! En dat is best een beetje heel bijzonder, begrepen we, maar ja, wij zijn natuurlijk ook gewoon bijzonder knap!!
Daarna was de fotoshoot klaar en mochten we weer in de AH-kratjes in de auto. Dit keer hebben we van de rit terug echt he-le-maal niets meegekregen. We waren zoooo verschrikkelijk moe, dat we het hele stuk geslapen hebben!! Wel een heleboel hele leuke ervaringen rijker!!
Baasjes zijn allemaal super trots op ons en na even flink eten en slapen zijn we nu weer lekker aan het buitenspelen! Wat een gave dag!
Ook kwam daar Patty. Zij bleek de mevrouw die foto's van ons kwam maken. Lief mens joh! We vonden haar helemaal geweldig!!! Als we een stukje moesten rennen, dan renden we snel naar haar toe, want ze lag op haar buik op de grond en dan kun je echt geweldig goed knuffelen! Vond zij ook helemaal leuk, maar daardoor duurde de fotoshoot wel iets langer ;-).
We mochten van een hele aardige mijnheer in een kas, die we helemaal voor onszelf hadden. Mochten we rondlopen en de boel verkennen. Echt gaaf, lekker groot en allemaal nieuwe dingen en luchtjes. We vonden alles super leuk en zijn overal op afgestormd en hadden eigenlijk een hele grote speeltuin voor onszelf!
Van Chris en Marijke (toekomstige baasjes van een van ons) had het vrouwtje mooie houten fruitkisten mogen lenen en toen gingen we eerst een voor een op de foto in de kist. Echt leuk joh! Als je echt goed je best deed kon je eruit springen en naar het vrouwtje rennen, dus dat hebben we best een aantal keren gedaan. Werd je wel een beetje moe van, want het was nog best hoog. Pffff....
Daarna gingen we naar buiten! Actiefoto's maken... yeahhhhh!!!! 't Vrouwjte ging rennen joh en met zo'n hoog stemmetje ons roepen... hilarisch natuurlijk. Zij dan he, niet wij, uiteraard! We mochten dan achter het vrouwtje aan naar Patty rennen en dat vonden we dus erg leuk (ook al lag ze op een rood stuk wapperend plastic op de grond; wij zijn niet bang uitgevallen!).
Daarna mochten we ook nog samen met mamma op de foto! Maar ja, we hadden inmiddels al best wel trek (we hadden geen tijd om te eten) en tsja... als die melkbar dan zo dichtbij is, dan is het lastig om 'leuk' op de foto te gaan met je moeder, als je bekkie steeds naar die melk getrokken wordt... Maar he, ook dat is gelukt hoor (maar het vrouwtje was wel een beetje moe daarna, gna gna).
Toen toch weer naar binnen, want het vrouwtje wilde zo graag weer een 'lijnfoto', net als bij het vorige nest. We moesten eerst heel moe worden, dus mochten we met z'n allen door de kas racen! Haha, zelfs oma deed mee, leuk joh! Daarna werden we in de kratjes gelegd en toen vielen we echt als een blok in slaap. 't Vrouwtje heeft ons toen stiekem toen we sliepen uit de kratjes gehaald en op de grond gelegd en is toen op kousevoeten richting Patty en de anderen geslopen. Toen is ze achter Patty gaan staan en riep ze ons ineens. Ja, daar worden we altijd gelijk wakker van, dus HOPPAAAAA.... alle koppies omhoog en toen een gejuich van jewelste, want het was weer gelukt!!! En dat is best een beetje heel bijzonder, begrepen we, maar ja, wij zijn natuurlijk ook gewoon bijzonder knap!!
Daarna was de fotoshoot klaar en mochten we weer in de AH-kratjes in de auto. Dit keer hebben we van de rit terug echt he-le-maal niets meegekregen. We waren zoooo verschrikkelijk moe, dat we het hele stuk geslapen hebben!! Wel een heleboel hele leuke ervaringen rijker!!
Baasjes zijn allemaal super trots op ons en na even flink eten en slapen zijn we nu weer lekker aan het buitenspelen! Wat een gave dag!
V.l.n.r. Okke, Fedde, Taeke, Teuntje, Foske, Fraukje, Bente.❤️🐾❤️🐾❤️🐾❤️🐾❤️🐾❤️🐾❤️🐾
31 Mei 2018 (pups zijn 6 weken oud)
Zes weken oud zijn we vandaag en ohhhhhh het gedonder begint nu al, want wat zijn wij even flink in de maling genomen zeg! Echt niet normaal.
We keken zo uit naar de komst van de chips-mevrouw, maar precies toen ze kwam begon ook het noodweer. Daaruit hadden we natuurlijk al op kunnen maken dat er ellende op komst was, maar wij konden toen alleen nog maar denken aan heerlijk chipjes!
We mochten allemaal 1 voor 1 bij de chips-mevrouw komen; eerst de reuen en daarna de teefjes. Maar wat denk je: NIKS lekker chips! Vrouwtje hield ons vast, die mevrouw deed een beetje stinkwater op onze linkerschouder en hupsakee, ineens een naald erin! Grrrrr... die chip bleek dus een soort rijstkorrel met een nummer wat wij nu voor altijd bij ons dragen. Op zich wel fijn, want het vrouwtje heeft ons uitgelegd dat als de nieuwe baasjes straks ook ons goed registreren, mensen altijd kunnen zien wie wij zijn en waar wij wonen (en dat we hier geboren zijn).
En dacht je dat het daarmee klaar was?? Neuuuhhh... ging die mevrouw ook nog eens met een wattenstaafje door heel onze bek; echt van voor naar achter en van links naar rechts. Vrouwtje zei dat dit was om ons DNA af te nemen... nou, we kregen er een droge bek van! Een grote teleurstelling vanochtend, want terug naar buiten zat er met het noodweer ook niet in.
Van het vrouwtje kregen we dan wel geen chips, maar wel een dikke knuffel en een lekker snoepje! OK, dat was op zich ook wel fijn. En nu zijn we dan maar gezellig binnen aan het spelen.
We moeten vandaag ook nog ontwormd worden, maar vrouwtje vindt het even genoeg 'gedoe' voor nu, dus misschien vanmiddag en anders doet ze het morgen. We gaan nu even snurken hoor; tot later maar weer!
Oh ja, vrouwtje heeft ook nog weer nieuwe filmpjes geupload!
We keken zo uit naar de komst van de chips-mevrouw, maar precies toen ze kwam begon ook het noodweer. Daaruit hadden we natuurlijk al op kunnen maken dat er ellende op komst was, maar wij konden toen alleen nog maar denken aan heerlijk chipjes!
We mochten allemaal 1 voor 1 bij de chips-mevrouw komen; eerst de reuen en daarna de teefjes. Maar wat denk je: NIKS lekker chips! Vrouwtje hield ons vast, die mevrouw deed een beetje stinkwater op onze linkerschouder en hupsakee, ineens een naald erin! Grrrrr... die chip bleek dus een soort rijstkorrel met een nummer wat wij nu voor altijd bij ons dragen. Op zich wel fijn, want het vrouwtje heeft ons uitgelegd dat als de nieuwe baasjes straks ook ons goed registreren, mensen altijd kunnen zien wie wij zijn en waar wij wonen (en dat we hier geboren zijn).
En dacht je dat het daarmee klaar was?? Neuuuhhh... ging die mevrouw ook nog eens met een wattenstaafje door heel onze bek; echt van voor naar achter en van links naar rechts. Vrouwtje zei dat dit was om ons DNA af te nemen... nou, we kregen er een droge bek van! Een grote teleurstelling vanochtend, want terug naar buiten zat er met het noodweer ook niet in.
Van het vrouwtje kregen we dan wel geen chips, maar wel een dikke knuffel en een lekker snoepje! OK, dat was op zich ook wel fijn. En nu zijn we dan maar gezellig binnen aan het spelen.
We moeten vandaag ook nog ontwormd worden, maar vrouwtje vindt het even genoeg 'gedoe' voor nu, dus misschien vanmiddag en anders doet ze het morgen. We gaan nu even snurken hoor; tot later maar weer!
Oh ja, vrouwtje heeft ook nog weer nieuwe filmpjes geupload!
Okke, Taeke, Teuntje, Fedde
|
Taeke, Teuntje
|